Hastalık
Hastalık, ne büyük acizlik
Kalkmak istiyorsun, kalkamıyorsun
Yapmak istiyorsun, yapamıyorsun
Gitmek istiyorsun ama
Bu beden kalmaya mahkûm
Sonra düşün
Nerede bu “ben yaptım” lar
Hadi yap bakalım, yapabiliyorsan
Ne güç ne kuvvet senden
Bedenin gitgide zayıflıyor
Ne yükler kaldıran bu beden
Şimdi kendini kaldıramıyor
Gece çöktükçe
Etraf sessizleştikçe ve kalınca bir başına
İçinde artan bir sıkıntı
Ruhun daralıyor
“Ölüm korkusu” galiba
Sanki ölüm hastalıkla gelirmiş gibi
Her zaman yanında hissetmen gerekmez miydi?
Bu kadar aşikâr olan
Nasıl görmezden gelinir?
Ama insan bu, geliyor işte
Yine kalktın mı ayağa
Unutursun hepsini bir daha
Sonra yine aynı boş koşuşturmacalar
Yine aynı boş tantana
Aslında hepsi
Ölüm gelinceye dek gördüğün bir rüya
Yasemin Denizli