Hastalık

Hastalık, ne büyük acizlik

Kalkmak istiyorsun, kalkamıyorsun

Yapmak istiyorsun, yapamıyorsun

Gitmek istiyorsun ama

Bu beden kalmaya mahkûm

Sonra düşün

Nerede bu “ben yaptım” lar

Hadi yap bakalım, yapabiliyorsan

Ne güç ne kuvvet senden

Bedenin gitgide zayıflıyor

Ne yükler kaldıran bu beden

Şimdi kendini kaldıramıyor

Gece çöktükçe

Etraf sessizleştikçe ve kalınca bir başına

İçinde artan bir sıkıntı

Ruhun daralıyor

“Ölüm korkusu” galiba

Sanki ölüm hastalıkla gelirmiş gibi

Her zaman yanında hissetmen gerekmez miydi?

Bu kadar aşikâr olan

Nasıl görmezden gelinir?

Ama insan bu, geliyor işte

Yine kalktın mı ayağa

Unutursun hepsini bir daha

Sonra yine aynı boş koşuşturmacalar

Yine aynı boş tantana

Aslında hepsi

Ölüm gelinceye dek gördüğün bir rüya

Yasemin Denizli