Yaşananlar ve Anlattıkları
Son zamanlarda kendime telkin ettiğim, yaşarken iç dünyama hatırlattığım bir kaç şey var.
_ Kimse seni üzemez, incitemez, kıramaz, kızdıramaz. Duygularından sen sorumlusun. Evet, içindeki uyanan hisseler, düşünceler dışarıdan gelen bir etki vesilesiyle uyandırılmış olabilir ancak bunlar sadece bir vesile. Sen sana yaranı hatırlatana değil, yarana bak. Onu nasıl iyileştirebilirsin, aslında yaşanan olaylar sana neye ihtiyacın olduğunu göstermeye çalıştı, fark et. Ve sonrasında ihtiyacın olan ne varsa Allah’tan iste. Çünkü biz yalnız ona kulluk eder ve yalnız ondan yardım isteriz.
_ Bu hayat yolculuğunda yaşanan hiçbir olay, karşılaşılan hiçbir kişi sebepsiz, anlamsız ya da yanlışlıkla olmuş, değildir. Hepsi bir amaç ile, bilinçli bir şekilde gerçekleşmektedir. Bu sebeple seni memnuniyetsiz kılan durumlarla karşılaştığında durumu reddetmek, kaçmak ya da şikayet etmek yerine öncelikle sakin ol, olduğu şekliyle şahit ol, kabul et. Sonrasında bunun hikmeti ne olabilir, onu görmeyi talep et. En doğru tutum ne ise kendini ya da başkasını suçlamadan, yargılamadan, kimseden korkmadan, mecburiyet ya da suçluluk hissetmeden gönülden ve teslim bir şekilde doğru olan yerde dur ve sabrederek devamlı olmaya çalış.
_ İnsanları yahut olayları değiştirme gücüne sahip değiliz. Böyle bir görevimiz de yok. Yalnız kendi hayat yolculuğumuzda kişiler ve olaylar karşısında tutunacağımız tavır konusunda sorumluyuz ve bu konuda bir şeyler yapabiliriz. Ne yaparsan yap, karşılığını beklediğin tek bir yer olsun. Sonuçta O, senin içinde bulunduğun durumu, şartları, yeterliliklerini ve yetersizliklerini senden bile daha iyi biliyor. Sonrasında da bir inanan ve inanmanın gereği olarak korunduğun, gözetildiğin, bakıldığın ve beslendiğin konusunda güven içinde ol.
Tabii, telkin etmek yeterli olmaz. Hayat içerisinde duygu, düşünce ve eylemde bunları tatbik etmek gerekir. Hepimiz O’ndan geldik ve O’na döneceğiz. Bu günlerde de her zorlukta mutlaka bir kolaylık olduğunu hatırlayıp O’dan yardım istiyorum.
